Avond Vol Licht

Gisteravond was er op begraafplaats Zuiderhof in Hilversum een herdenking. Als je in de periode half maart tot 1 juli afscheid hebt genomen van een overleden dierbare op een lokatie van de Uitvaartstichting Hilversum, dan was je uitgenodigd. Om te herinneren. Om troost te vinden.

De verlichting op de begraafplaats was prachtig. Een pulserende hartslag onder de nieuwe boom. Marcel Luntungan zette de toon met zijn gevoelvolle stem en gitaarspel. De sfeer was mooi en sereen. Veel troostende woorden werden gesproken, waaronder de mijne. Na de laatste zin van mijn tekst was er een minuut stilte. Kippenvel…

 

“In februari maakten we kennis met Corona

Half maart kwamen de maatregelen.

Een bijzondere tijd ving aan.

De natuur gedroeg zich alsof er niets aan de hand was.

De dagen werden langer.

De lente vierde feest en ging geleidelijk over in de zomer.

Vandaag vallen de eerste bladeren en komen we bij elkaar om terug te kijken.

 

U verloor uw dierbare in die bijzondere tijd

Want levens gaan door met ophouden. Ook al zijn de tijden al verwarrend genoeg.

U verloor uw lief, uw kind, uw vader, moeder, opa, oma, broer of zus.

De bodem verdween onder uw voeten.

Verdriet vulde de dagen.

Het verlies liet een leegte achter.

 

Het afscheid was anders

Intiemer of op afstand nabij.

Er was verbondenheid.

In de brievenbus, per telefoon en live stream.

Warme blikken en bijzonder gebaren gaven houvast.

Gesproken woorden en eigen muziek gaven betekenis.

Het afscheid was anders én onvergetelijk.

 

Vanavond zetten we uw dierbare nogmaals in het licht

We noemen de namen met liefde.

We bieden een plek om te herinneren.

We ontdekken bodem onder onze voeten.

En een warm hart vol dierbare herinneringen.

 

 Op de bank bij de boom

In de bodem van Zuiderhof is een boom geplant.

Eromheen staat een bank.

Hier kunt u uw dierbare herdenken.

Zijn of haar naam stiletjes fluisteren

en hem of haar nog even bij u voelen.

Samen het glas heffen op dat wat was.

Of op een onbewaakt moment zijn of haar naam in deze,

of (veel beter!),

een andere boombast kerven.

 

Zittend bij de boom

Bekijk de boom eens echt.

Voel zijn diepe wortels.

Hoor de wind ruisen in de bladeren.

Bedenk hoe hij mee beweegt bij wind of zelfs storm.

Zie zijn bladeren vallen in de herfst.

Ruik zijn groene bloesemgeur in het voorjaar.

Zie zijn takken uitreiken naar de hemel.

En weet u voor altijd verbonden met uw dierbare.

Waar hij of zij nu ook moge zijn.”